คำว่า "นิพพาน" ท่านให้ความหมายไว้ ๒ ประการ คือ
๑. นิพพาน แปลว่า ดับ หมายถึง การดับเพลิงกิเลส คือ ราคะ โทสะ โมหะ และการดับเพลิงทุกข์ คือ ชาติ ชรา มรณะ ตามความนี้ได้แก่ อนุปาทิเสสนิพพาน
๒. นิพพาน แปลว่า หาเครื่องเสียบแทงมิได้ หมายถึง ไม่มีตัณหา ๓ คือ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา เป็นเครื่องเสียบแทง ตามความหมายนี้ได้แก่ สอุปาทิเสสนิพพาน
นิพพานนี้ เป็นโลกุตรธรรม ธรรมอันมิใช่วิสัยของโลก เป็นสภาวะที่พ้นจากโลกอย่างยอดเยี่ยม ถือเป็นจุดหมายสูงสุดของพระพุทธศาสนา และพุทธศาสนิกชนต่างมุ่งหวังที่จะบรรลุถึงด้วยกันแทบทั้งสิ้น ซึ่งเราจะได้ยินเวลาที่ทำบุญแล้วมักจะกล่าวคำอธิษฐานว่า "นิพฺพานปจฺจโย โหตุ" พระนิพพานจึงเป็นธรรมอันยอดเยี่ยม ดังมีพระบาลีรับรองว่า
๑. นิพฺพานํ ปรมํ วทนฺติ พุทฺธา
พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมกล่าวนิพพานเป็นธรรมยอดยิ่ง
พุทธวรรค ธรรมบท
พระนิพพานเป็นธรรมอันยอดยิ่งนั้น ได้แก่ เป็นวิสังขาร คือ ธรรมที่ปราศจากการปรุงแต่ง เป็นอสังขตธรรม คือ ธรรมที่ไม่มีปัจจัยปรุงแต่งให้เกิดขึ้นอีก