ลัทธิพราหมณ์ ตามความเชื่อของศาสนาพราหมณ์มีว่า มีสิ่งที่เป็นต้นเค้าเดิมอย่างหนึ่งเรียกว่า "ปรมาตฺมนฺ" ซึ่งแบ่งภาคเข้าสิงรูปกายในภาคต่างๆ ได้ ภาคเหล่านี้เรียกกันว่า "อาตฺมนฺ" เมื่อได้รูปกายแล้วก็ตกอยู่ในคติแห่งกรรม คือ หากทำกรรมหนักมากก็จะตกนรกชนิดที่ไม่ได้ผุดได้เกิด ทำกรรมไม่หนักมากก็จะตกนรกชั่วคราว แล้วเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นมนุษย์ที่ขัดสน หากทำกรรมดีก็ผลัดคติให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆ อาตมันนี้เมื่อท่องเที่ยวถึงที่สุดแล้วก็จะถึงความบริสุทธิ์จากบาปทั้งมวล เรียกชื่อว่า "มหาตฺมนฺ" ซึ่งหากจุติจากร่างนี้แล้วย่อมกลับเข้าไปรวมอยู่กับปรมาตมัน อันเป็นต้นเค้าเดิมนั้นไม่มีการจุติอีก เป็นที่สิ้นสุดแห่งสงสารของพราหมณ์เรียกว่า "นิรฺวาณมฺ"
ลัทธิคริสตัง ตามความเชื่อของศาสนาคริสต์มีว่า พระเจ้าเป็นผู้สร้างโลก และทุกสรรพสิ่งในโลก และเชื่อกันว่า หากทำความดีตามแนวทางคำสอนในศาสนาของตนอย่างถึงที่สุดแล้วหรือนักบุญหลังจากเสียชีวิตจะได้ขึ้นสวรรค์อยู่กับพระเจ้าเป็นนิรันดรไม่มีการจุติโยกย้ายไปเกิดเป็นมนุษย์หรือสัตว์อีก
บุคคลบัญญัติ ๔ จำพวก
๑. คคฏิตัญญู พวกที่มีสติปัญญาฉลาดเฉลียว เป็นสัมมาทิฏฐิ ๒. วิปจิตัญญู พวกที่มีสติปัญญาปานกลาง เป็นสัมมาทิฏฐิ ๓. เนยยะ พวกที่มีสติปัญญาน้อย แต่เป็นสัมมาทิฏฐิ ๔. ปทปรมะ พวกที่ไร้สติปัญญา และยังเป็นมิจฉาทิฏฐิ